Gdzie płonie jeszcze mały płomyk nadziei, tam widać światło nieba. (Ladislaus Boros)
Wzbraniałbym się wierzyć w takiego Boga, którego mógłbym zrozumieć. (Graham Greene)
Tylko błędy i kłamstwa wymagają argumentów. Prawda może być samotna. (Lew Tołstoj)
Dźwigać przeznaczenie- znaczy zwyciężać. (George Bulwer- Lytton)
Dwóch rzeczy nie ceni się należycie, dopóki się ich nie straci: młodości i zdrowia. (Sentencja arabska)
Rozum może nam powiedzieć, czego powinniśmy zaniechać. Serce zaś, co musimy czynić. (Joseph Joubert)
Prawda kosztuje dużo, lecz wyzwala (Ks. Jerzy Popiełuszko)
Długości życia nie mierzy się liczbą przeżytych lat, lecz wykonaną pracą, im więcej pożytecznej pracy wykonał człowiek, im więcej przemyślał i przetrawił w sobie, tym dłuższe jest jego życie. (Zbigniew Trzaskowski)
Największą władzą ducha jest nie geniusz, ale dobroć. (Wiktor Hugo)
Jeśli potrafisz śmiać się z siebie- to najlepszy dowód, że masz poczucie humoru. (Molier)
Dla przeciwwagi wielu uciążliwości życia niebo ofiarowało człowiekowi trzy rzeczy: nadzieję, sen i śmiech.(Immanuel Kant)
Wolę być słabym, niż mocnym przed Bogiem, albowiem On słabych na ręce bierze, a mocnych za rękę prowadzi. (Św. Franciszek Salezy)
Gdy Bóg dobrze człowiekowi życzy, wtedy daje mu poznać własne wady. (Przysłowie arabskie)
Wiele z tego, czego potrzebujemy, może czekać. Dziecko nie może, bo właśnie teraz jest czas formowania się jego krwi i kształtowania świadomości. Dziecku nie możemy powiedzieć… „jutro”. Imię jego jest… „dziś”. (Gabriella Mistrall)
Nie wszystko, co się myśli, nadaje się do powiedzenia, ale wszystko, co się mówi, nadaje się do myślenia. (Karol W. Aleksandrowicz)
Wielu szuka szczęścia ponad ludzką miarę, inni poniżej jej, lecz ono znajduje się obok człowieka. Istnieje tyle rodzajów szczęścia, ile miar poszczególnych ludzi. (Konfucjusz)
Nie w szczęściu, ale w nieszczęściu okazać może człowiek prawdziwą swą wielkość i cnotę. (Fryderyk Schiller)
Dobrze jest dawać, gdy się jest proszonym, ale lepiej jest dawać bez usłyszenia prośby, domyślając się potrzeby. (Kahlil Gibran)
