Ludzie mówią: „Czas to pieniądz”. A ja wam mówię: „Czas to miłość”. (Stefan Wyszyński)
Nikt nie ma obowiązku być wielkim człowiekiem. To już bardzo ładnie, gdy się jest człowiekiem. (Albert Camus)
Błędy- to droga do prawdy. (Fiodor Dostojewski)
Dobry człowiek woli sam cierpieć, niż na cierpienia drugich patrzeć. (Piotr Skarga)
Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, jeśli się ją dzieli. (Albert Schweitzer)
Pamiętaj, co masz do zrobienia i zapomnij, czego już dokonałeś. (Marie von Ebner-Eschenbach)
Przyjaźń podwaja radości, a o połowę zmniejsza przykrości. (Francis Bacon)
Nie należy udzielać pochwał, dopóki jest jeszcze dużo do zrobienia. (Napoleon)
Milcz albo powiedz coś takiego, co jest lepsze od milczenia. (Pitagoras)
Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka. (Zofia Nałkowska)
Nie ma ważniejszego zadania na świecie, jak bycie miłym i pełnym uroku. Krzewić radość dokoła siebie, promieniować szczęściem wokół, rozlewać jasność na ciemnych drogach życia. (Victor Hugo)
W życiu chodzi o to, by być trochę niemożliwym. (Oscar Wilde)
Odrobina dobra, okazana drugiemu człowiekowi, lepsza jest niż cała miłość do ludzkości. (Richard Dehmel)
Kiedy uczciwie żyjesz, nie dbaj o słowa złych ludzi. (Katon Starszy)
Bycie kuszonym jest znakiem, że dusza podoba się Panu Bogu. (św. Ojciec Pio)
Człowieka można przedstawić w postaci ułamka, w którym licznikiem są jego właściwości, a mianownikiem- mniemanie o sobie. Im większy mianownik, tym mniejszy cały ułamek. (Lew N. Tołstoj)
Ten tylko ani jednego dnia nie utraci, kto w każdym coś dobrego zrobi dla swych braci. (Ignacy Krasicki)
Dusza żywi się tym, z czego się cieszy. (Augustyn z Hippony)
Życie jest wielką sprawą, ale tylko wtedy, gdy jest prawdziwym na wskroś, gdy słowo i czyn pokrywają się wzajemnie. (Paweł Hulka- Laskowski)
Nie ma takiego wielkiego czynu, który by nie powstał z jakiegoś wielkiego marzenia. (Georges Duhamel)
