
Piotr Kalinowski „Przejście. Śmierć i to, co potem”
„…Zazwyczaj w opowieściach ludzi, którzy mieli nadprzyrodzone doświadczenia, nie ma żadnej wzmianki o ich własnym kształcie lub wyglądzie ich części ciała, jakby tych ostatnich wcale nie było. Znane nam funkcje organizmu zostają zachowane i istnieją, lecz bez odpowiadającego im narządu. Można więc widzieć, nie mając fizycznych oczu. Niewidomy od urodzenia mężczyzna w czasie śmierci klinicznej widział wszystko, co lekarze i pielęgniarki robili z jego ciałem, a później w najdrobniejszych szczegółach opowiedział o tym, co się wówczas działo. Dr Kübler-Ross opisała przypadek niewidomej kobiety, która wyraźnie widziała, a potem opisała wszystko, co znajdowało się w szpitalnej Sali, gdzie „zmarła”. Po powrocie do ciała nadal była niewidoma. Najwyraźniej oczy duszy postrzegają obydwa światy, a cielesne- jedynie świat materialny…”
Niewątpliwie śmierć od zarania dziejów stanowiła jedną z największych zagadek ludzkości. Śmiało można rzec, że w dalszym ciągu jest ona wielką tajemnicą niosącą cały szereg pytań, na które wciąż trudno jednoznacznie znaleźć tę właściwą odpowiedź, szczególnie w świecie nastawionym na potężny konsumpcjonizm, na życie „tu i teraz”, które tak często pozbawione jest poszukiwania w swym wnętrzu pierwiastka duchowego… Tymczasem coraz większa społeczność ludzi dobrze wykształconych, spotykających się oko w oko ze śmiercią na co dzień, dochodzi do wniosku, iż jest ona tytułowym „Przejściem” do niejako innego życia, do innego świata, który ma wymiar duchowy, ponadczasowy, nieśmiertelny…
Ta wspaniała lektura Piotra Kalinowskiego (w rzeczywistości Wiktora Istomina- lekarza, który podczas II wojny światowej przeżył obóz koncentracyjny, zaś na terenach okupowanych przez Wehrmacht zasłynął jako cudotwórca) opowiada właśnie o śmierci jako o momencie przejścia, po którym następuje dalsza kontynuacja życia człowieka mająca ścisły związek z czynami dokonywanymi wcześniej podczas ziemskiej egzystencji. Autor opisuje wiele konkretnych i udokumentowanych przypadków powrotu „z tej drugiej strony życia” i zauważa wraz z innymi naukowcami pewną wręcz identyczną powtarzalność opisów pacjentów, którzy doświadczyli zarówno doświadczeń pozytywnych i radosnych (utożsamianych z Niebem), jak również niezwykle mrocznych i ponurych wizji (przedstawiających niejako obraz Czyśćca i Piekła). Niezwykle ciekawym obrazem są tutaj również świadectwa lekarzy- ateistów, pragnących wszystkie sytuacje pojawiające się w codziennej pracy wyjaśnić na pomocą logiki i rozumu, którzy po latach wnikliwych badań nad fenomenem śmierci klinicznej uznali ten stan za przedsionek życia duchowego, które jest częścią i przede wszystkim celem każdego człowieka…
Ta nad wyraz ciekawa książka jest wręcz naszpikowana cytatami innych lekarzy i naukowców, dzięki czemu mamy jednoznaczną pewność, że autor nie jest w swym postrzeganiu świata duchowego osamotniony. Wręcz przeciwnie, bowiem jak zauważa Piotr Kalinowski, coraz większa liczba światłych i wykształconych ludzi tego świata jest przekonana, że słowo śmierć należy zastąpić słowem przejście, co potwierdza niezaprzeczalnie fakt, iż jesteśmy istotami duchowymi, zaś ziemskie życie jest tylko małym wstępem do dalszej, fascynującej drogi…
Opracował: Łukasz J.