Tom Phillips
„Ludzie. Krótka historia o tym jak spieprzyliśmy wszystko”
„Napisano mnóstwo książek o najświetniejszych dokonaniach ludzkości, o wielkich przywódcach, o genialnych wynalazcach, o niezłomnym ludzkim duchu. Napisano również mnóstwo książek o popełnionych przez nas błędach, o wypadkach indywidualnych i ogólnospołecznych. Ale nie ma zbyt wielu książek o tym, jak to się dzieje, ze potrafimy na okrągło powtarzać takie same katastrofalne błędy. Jedną z tych wielkich ironii losu, w których wszechświat chyba naprawdę się lubuje, jest to, że wiele rzeczy zawalamy na ogromna skalę dzięki dokładnie tym samym cechom, które odróżniają nas od innych zwierząt i pozwalają nam osiągać wielkość. Ludzie umieją dostrzegać w świecie wzory, dzielić się swoimi odkryciami i wyobrażać sobie przyszłość: jeśli zmienimy jedno, to nastąpi pożądane przez nas drugie i świat stanie się odrobinę lepszy. Kłopot w tym, że … cóż, nie jesteśmy zbyt dobrzy w te klocki. Każda uczciwa ocena dawnych dokonań ludzkości na tym froncie przypomina wyjątkowo brutalną roczną ocenę wystawioną przez szefa, który szczerze nas nienawidzi”
Większość, by nie napisać- wszystkie pozycje, które poddaję recenzji dotyczą książek stricte fabularnych, w lwiej części kryminalnych i thrillerów. Pisząc te słowa, żyjemy w koegzystencji z pandemią koronawirusa, więc obok książki, która wpadła mi w ręce nie mogłem przejść obojętnie.
Otwierając rano oczy i powoli budząc swój organizm do działania snujemy pewne plany by dzisiejszy dzień zakończyć choćby malutkim sukcesem. Chcemy to zrobić czy to na polu prywatnym czy zawodowym w oparciu o swoją ambicję czy chęć rozwoju. Cóż, nie zawsze nam się to udaje mimo najszczerszych chęci. Dzieje się tak czasem z powodu własnej ułomności, słabości charakteru bądź zwykłego „wstania lewą nogą”. Zamiast sukcesu odnosimy spektakularne porażki choć niekoniecznie mogły się one odbić szerokim echem. W historii jednak mamy kilkunastu „szczęśliwców”, którzy mimo ogromnych chęci, sromotnie przegrywali z własną hmm… głupotą, czyniąc tym ogromne szkody dla świata i naznaczając bieg historii. I o tym właśnie jest książka „Ludzie. Krótka historia o tym jak spieprzyliśmy wszystko”
Autor Tom Phillips nie jest znany w światku pisarzy i autorów powieści. Możemy go za to kojarzyć ze znanego brytyjskiego internetowego serwisu Full Fact, a także brytyjskiej wersji serwisu BuzzFeed gdzie nie tylko zajmował się relacją z poważnych tematów ale także… robieniem sobie nie do końca poważnych żartów. Poczucie humoru oraz wiedza nabyta podczas studiów na kierunkach filozofia i historia nauki pozwoliły mu stworzyć wybuchowa mieszankę i humoru i historycznych faktów
„Ludzie. Krótka historia o tym jak spieprzyliśmy wszystko” napisana jest prostym ale pełnym wyszukanych epitetów i porównań językiem dzięki czemu nawet wydawałoby się zawiłe wątki z łatwością się przyswaja. Phillips zabiera nas w fascynującą podróż przez wszystkie pokolenia ludzkości poczynając od bawiącej się na drzewie małpy na afrykańskiej sawannie, a kończąc na wydarzeniach sprzed pięciu lat. Rozpiętość jest tak ogromna, ponieważ na każdym etapie rozwoju świata były jednostki, którym to nie brakowało pecha wywołanego często na własne nieszczęście. Autor stara się uwypuklić cechy i ludzkie przywary, które stają się zapalnikiem do odnoszenia sromotnych porażek. Najczęściej jest to chciwość, chęć demonstracji siły i wiedzy, kaprysy oraz ignorancja. A wszystko to można skondensować w jedną cechę- głupota
Z pewnością nie są nam obce słowa Alberta Einsteina: „Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej”. Po przeczytaniu treści tej książki trudno się z tymi słowami nie zgodzić.
A.S.