Tytułowa piosenka znalazła się na ścieżce dźwiękowej filmu poświęconego heroicznej postaci jaką był ks. Jerzy Popiełuszko (“Popiełuszko- wolność jest w nas“- przyp.aut.). Ludzie kojarzą go przede wszystkim z nieutrudzonym wędrowaniem w miejsca, gdzie potrzeba wsparcia moralnego, słownego, często też materialnego. Ksiądz Jerzy był alegorią miłości, głosił Prawdę mimo zagrożeń, które niestety, zrealizowały się w jego tragicznej śmierci.
W komentarzach do piosenki, pojawiają się rozmaite wypowiedzi. Jednym wybitnie podoba się wykonanie Violi Brzezińskiej, inni uważają, że jest piękne lecz nie powalające, kolejni natomiast, co ciekawe, uważają, że może i linia melodyczna ładna, aczkolwiek tekst nie jest zbyt odkrywczy. Zastanawia to stwierdzenie, bo okazuje się oto, że według niektórych, miłość powinna być odkrywcza, przepełniona nieopisanym doznaniem, koniecznym doświadczeniem metafizyki. Nie dziwi więc fakt, że często zatem owa miłość przechodzi niezauważona, poniżona swoją naturalnością, wyśmiana przez zwykłość zdarzeń w jakich się przejawia. Więc miłość, ta prosta, uczciwa, na wyciągnięcie ręki musi być jednak odrzucona, aby po jej śmierci przyszło udowodnienie- a jednak to była ona. Ta miłość co na śmierć nie umiera.
Pięknie zatem komponują się te, być może negatywne, być może nieprzemyślane komentarze, bo miłość właśnie jest taka jak mówią słowa piosenki, wymagająca, ale dająca od siebie nieskończenie więcej. O ile jest prawdziwa.
“Chcemy być wielcy bez łez i cierpienia/ Łatwo żyć to tylko złudzenia/ Kochać miłością, która nie boli/ I nad swym życiem nie tracić kontroli/ Chcemy być wielcy bez łez i cierpienia/ Łatwo żyć to tylko złudzenia/ Kochać tak by nie bolało/ A niewiadomej nie przybywało (…)”.
Joanna