Z listu do Efezjan
Niewolnicy a panowie (Ef, 6, 5-9)
Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak gdybyście [służyli] Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana – czy to niewolnik, czy wolny. A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.
Zauważ:
Bóg domaga się od każdego z nas abyśmy potrafili zaakceptować życiową drogę, którą On wybrał dla zbawienia każdego człowieka. Trzeba więc uzbroić się w dużą cierpliwość, wyrozumiałość i pokorę, dzięki którym zdecydowanie łatwiej będzie wypełniać ziemskie zadania i obowiązki. Pan wskazuje także na potrzebę posłuszeństwa wobec tzw. „doczesnych panów”, których każdy z nas w codziennym życiu spotyka i jest zobowiązany wykonywać otrzymywane od nich polecenia i obowiązki. Dostajemy jednak zapewnienie, że każdy człowiek (bez względu na osoby i zajmowane stanowiska) będzie dokładnie rozliczony z ziemskich dni posługi. Dlatego właśnie trzeba godnie i uczciwie iść ścieżką życia oraz pamiętać o dniu Sądu Ostatecznego.