Z ewangelii św. Mateusza
„Przypowieść o sieci” (Mt, 13, 47-52)
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak jest». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».
Zapamiętaj:
Wszystkie dobre czyny, które stają się udziałem każdego z nas nie przeminą, nie odejdą w zapomnienie. Są one bowiem skarbem , który nie niszczy się oraz nie zużywa.
Nasze życie będące skarbnicą dobrych uczynków jest gwarantem otrzymania nagrody wiecznej, która również nigdy nie ulegnie procesowi zniszczenia. Warto więc walczyć o taką „nagrodę”.
