Z Księgi Mądrości
Prośba o natchnienie (Mdr,7,15-21)
Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli
i myślenie godne tego, co mi dano!
On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości,
i tym, który mędrcom nadaje kierunek.
W ręku Jego i my, i nasze słowa,
roztropność wszelka i umiejętność działania.
On mi dał bezbłędną znajomość rzeczy:
poznać budowę świata i siły żywiołów,
początek i kres, i środek czasów,
odmiany przesileń i następstwa pór,
obroty roczne i układy gwiazd,
naturę zwierząt i popędy bestii,
moce duchów i myślenie ludzkie,
różnorodność roślin i siły korzeni.
Poznałem i co zakryte, i co jest jawne,
pouczyła mnie bowiem Mądrość
– sprawczyni wszystkiego!
Zauważ:
Mądrość przychodzi do każdego z nas jako jedna z wielu bożych łask, będąc zarówno natchnieniem jak i błogosławieństwem. Ona bowiem otwiera serce i rozum na umiejętność postrzegania rzeczy niejako zakrytych przed innymi ludźmi dzięki czemu staje się widocznym obrazem działania Boga w życiu człowieka. Mądrość pozwala odnaleźć w sobie samym prawdziwy sens życia będącego czasem wyborów, czynów i słów. Mądrość uczy pokory i wskazuje na aspekty natury duchowej, refleksyjnej, nieprzemijającej, przez co staje się ona niezawodnym drogowskazem mogącym uczynić życie każdego z nas bardziej szczęśliwym i spełnionym. Módlmy się więc o łaskę mądrości, dzięki której będziemy w stanie tak pokierować własnym życiem, by otrzymać obiecaną przez Jezusa nagrodę za życie uczciwe, pełne poświęceń i trudów.
Ł.J.
