Z ewangelii Świętego Mateusza
Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych (Mt, 25,1-13)
Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: “Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: “Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną”. Odpowiedziały roztropne: “Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!” Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: “Panie, panie, otwórz nam!” Lecz on odpowiedział: “Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was”. Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
Zauważ:
W tym krótkim fragmencie Jezus poucza każdego z nas abyśmy byli nieustannie czujni i przygotowani na spotkanie z Nim. Nie znamy jednak dokładnie dnia ani godziny, dlatego też trzeba nam nieustannie żyć w stanie łaski uświęcającej, z czystymi sercami i pełnymi pokoju umysłami cierpliwie czekać dnia osobistego spotkania z Odkupicielem. Dlatego tak ważne jest życie w wierze połączone z nadzieją i miłością, które są dopełnieniem wszelkich cnót budujących w każdym z nas pewność spotkania Boga twarzą w twarz. Niezwykle ważna jest również potrzeba czujności, dzięki której można oddzielić wszelkie przyziemne sprawy przysłaniające człowiekowi obraz Boga w codziennym życiu. Kroczmy więc każdego dnia napełnieni oliwą wiary, nadzieji i miłości. Wówczas lampy naszej wiary nigdy nie zgasną i będziemy jaśnieć w ciemności jako ci godni i wybrani by spotkać Pana twarzą w twarz.
Ł.J.
