Z Księgi Przysłów
Trzymaj się Boga (Prz,3,1-12)
Wezwanie
Synu mój, nie zapomnij mych nauk,
twoje serce niech strzeże nakazów,
bo wiele dni i lat życia
i pełnię ci szczęścia przyniosą:
Niech miłość i wierność cię strzeże;
przymocuj je sobie do szyi,
na tablicy serca je zapisz,
a znajdziesz życzliwość i łaskę
w oczach Boga i ludzi.
Ufność w Bogu
Z całego serca Bogu zaufaj,
nie polegaj na swoim rozsądku,
myśl o Nim na każdej drodze,
a On twe ścieżki wyrówna.
Bojaźń Boża
Nie bądź mądrym we własnych oczach,
Boga się bój, zła unikaj:
to ciału zapewni zdrowie,
a pokrzepienie twym kościom.
Służba Boża
Czcij Pana [ofiarą] z twego mienia
i pierwocinami całego dochodu,
a twoje spichrze napełnią się zbożem
i tłocznie przeleją się moszczem.
Zdaj się na Boga
Upomnieniem Pańskim nie gardź, mój synu,
nie odrzucaj ze wstrętem strofowań.
Bowiem karci Pan, kogo miłuje,
jak ojciec syna, którego lubi.
Zauważ:
Doczesne szczęście człowieka jak również życie wieczne (do którego zmierzamy i jesteśmy powołani) może realizować się tylko i wyłącznie wtedy, gdy człowiek dostrzeże w swym sercu Boga i zacznie żyć według Jego wskazówek, natchnień i pouczeń. Niejednokrotnie trzeba porzucić to co wygodne, proste i łatwe by wyruszyć w drogę poświęceń i ciężkich wyrzeczeń. Czasem trzeba wiele wycierpieć, „umrzeć” dla wielu przyziemnych spraw doczesnego świata aby móc narodzić się na nowo jako człowiek, który potrafił odczytać i zrozumieć sens swego istnienia i powołania. Bóg często poprzez doświadczenia wskazuje nam na nowo drogę do szczęścia i radości. Prośmy więc o niegasnącą ufność i nadzieję, dzięki którym zawsze wytrwamy w dobrych postanowieniach i będziemy gotowi pełnić wolę Zbawcy.
Ł.J.
